NL & BNAF

De maand november stond in het teken van NL en BNAF. Waar dat laatste voor staat zal ik later uitleggen. Eerst mijn bezoek aan Nederland. Ik had de eerste drie weken van november vrij genomen om twee weken in Nederland te kunnen zijn. Op tijd begonnen met reizen in Ghana: op zondag de nachtbus naar Accra genomen (aankomst maandag ochtend rond 5.00 uur) om op dinsdag avond het vliegtuig naar Nederland te nemen. Je weet het hier maar nooit met reizen. En dat bleek wel. De dag voor vertrek had ik met een taxichauffeur afgesproken dat hij me om 18.00 uur bij mijn hotel op zou halen om naar het vliegveld te gaan. Daar wilde ik om 19.00 uur zijn (drie uur voor vertrek). In verband met de avondspits in Accra had de taxichauffeur wat extra tijd ingebouwd. Om 18.00 uur vertrekken was volgens hem prima. Op dinsdag kwam hij 20 minuten later dan afgesproken bij het hotel. Vervolgens stonden we al snel na vertrek muurvast in de avondspits. Ik zag het 19.00 uur worden en richting 20.00 uur gaan. De chauffeur zat wat te zuchten en klagen (`Zo druk is het anders nooit`) en voegde daar tot overmaat van ramp aan toe dat hij hoopte voldoende benzine te hebben om het vliegveld te bereiken. Ja, dat hoopte ik ook en dan ook liefst nog op tijd om mijn vlucht te halen! Ik kan niet zeggen dat ik erg relaxed in de taxi zat. En hoewel ik me een beetje door de chauffeur misleid voelde, kon ik niet anders dan concluderen dat dit mijn eigen schuld was. Ik had natuurlijk al veel eerder naar het vliegveld moeten gaan. Om 20.15 liep ik de vertrekhal in. Ik was gelukkig meteen aan de beurt bij de incheckbalie. Mogelijk het voordeel van zo laat aankomen. Bij de gate een half uur gewacht en toen was het tijd om te boarden. Ik heb twee hele fijne weken gehad in Nederland. Natuurlijk was de tijd te kort om iedereen te zien die ik ken en volledig bij te praten, maar ik heb een aardige aanzet kunnen doen. Zomaar wat losse opmerkingen over mijn reis en verblijf:
• Na een periode Jirapa wordt het met een pincet uitdelen van hete doekjes in het vliegtuig toch een enigszins lachwekkende bezigheid.
• Het was niet raar of wennen om terug te zijn in Nederland. Bekend en vertrouwd.
• De temperatuur was prima. Ik heb het amper koud gehad.
• Twee weken lang schone voeten gehad. Daar is nu weinig van over.
• Naar het bos en de kapper geweest! Beide meer dan 14 maanden geleden.
• Afgezien van het kopen van wat spullen voor Ghana hoefde ik helemaal niets te regelen. Wat een luxe! Dat zal anders zijn wanneer ik voorgoed naar Nederland terugga. Dan moet er ineens vanalles: woonruimte zoeken, verzekeringen afsluiten, telefoon regelen enz.
• Twee weken genoten en dat alles in de fijne wetenschap dat ik weer terug zou gaan naar Jirapa.
De eerste werkweek na mijn verlof was druk. Eind van die week hebben mijn counterpart en ik een training gegeven (aan health teachers) voor het invullen van de Basic Needs Assessment Forms (BNAF). Ik heb al eens eerder iets over deze formulieren geschreven. Ze kunnen door scholen gebruikt worden om voor een leerling met een beperking in kaart te brengen wat nodig is om zo goed mogelijk mee te kunnen draaien op school (in de klas, maar ook op het schoolterrein). Ik heb vier verschillende formulieren ontworpen: voor gehoor, visus, lichamelijke en communicatieve beperkingen. Om het invullen ook daadwerkelijk te oefenen heb ik voor ieder formulier een casusbeschrijving gemaakt. De groep van 35 leerkrachten werd in vier groepen verdeeld. Iedere groep werkte een casus uit en gaf daarna een presentatie voor de gehele groep. De scholen hebben tot eind januari 2015 de tijd gekregen om de formulieren in te vullen. Na de kerstvakantie (die hier drie weken duurt) ga ik naar de verschillende scholen toe om te kijken hoe alles gaat.
De donkere dagen voor Kerst zijn ook hier te ervaren. Al meer dan een week is het als ik ’s morgens om 6.00 uur naar de waterpomp ga nog licht schemerig. De temperatuur is ook beduidend lager zo vroeg in de ochtend. Lekker voor mij, koud voor de gemiddelde Ghanees. Afgelopen weekend heb ik mijn kerstboom (een bos takken die het hele jaar in een mandje in de woonkamer staat) opgetuigd. Ik heb (nog) niet echt een plan voor de kerstdagen. Ik denk dat ik Kerst avond naar de kerk ga en donderdag een aantal vrienden bezoek. En verder ben ik bezig in een leuk boek, dus ik kom de dagen wel door. Voor alle duidelijkheid: ik heb géén drie weken vrij. Het kantoor is gesloten van woensdag middag t/m vrijdag en de middag van oudjaarsdag en nieuwjaarsdag.
Zaterdag was de laatste kindergroep bijeenkomst van dit jaar. Ik had sap voor de kinderen en pito voor de ouders geregeld. Verder een ‘Ezeltje Prik’ variant met een olifant gemaakt en een toespraakje en kerstliedje in het Dagaare voorbereid. Het toespraakje (vertaald door een vriend) heb ik voorgelezen. Het liedje (vier regels, wijs van ‘t Is geboren het Konings kind’) had ik uit mijn hoofd geleerd.
Ik wil jullie hetzelfde wensen als ik de kinderen en ouders van de kindergroep heb gedaan:
Ani ye brunye ani ye nyuon-paala!!!!!!